„Zarówno nauczyciel, jak i rodzice mają ten sam cel. Rodzice wysyłając dziecko do przedszkola, chcieliby, aby ich pociecha uczyła się czegoś nowego i dobrze się czuła. Pedagog w swojej pracy liczy na to, że dzieci będą chętnie się uczyły i szybko osiągały sukcesy. Odkrycie i rozwinięcie talentów dziecka zależy więc i od rodzica, i od nauczyciela.” (Katarzyna Lotkowska)

Czy moje dziecko ma talent?

Czy Twoje dziecko lubi budować konstrukcje z klocków? A może gotować? A może uprawiać sport? Może czytać lub pisać albo bawić się liczbami, układać zadania? Być może sprawia mu przyjemność organizowanie uroczystości w domu? Jest wrażliwe na nieszczęście innych, lubi im pomagać? A może uwielbia śpiewać, malować, tańczyć? Docieka, jaki kształt ma rzeczywiście Ziemia i dlaczego wybuchają wulkany?

Jeśli na którekolwiek z pytań udzieliłeś pozytywnej odpowiedzi, to znaczy, że Twoje dziecko nosi w sobie talent. Warto zrobić wszystko, by go odkryć i rozwinąć. To oczywiście zależy przede wszystkim, od Ciebie - rodzica, także od nauczyciela, a pośredni wpływ ma również środowisko.

Jedną z podstawowych umiejętności, w jakie należy wyposażyć dziecko, jest przygotowanie go  do radzenia sobie w sytuacjach dnia codziennego. By człowiek osiągnął sukces, powinien w szkole doświadczać zarówno sytuacji stricte życiowych, jak również typowo naukowych, pozwalających na analizowanie, interpretowanie sytuacji czy wyciąganie wniosków. Dzisiejsza szkoła traktuje popełnianie błędów jako najgorsze, co może spotkać dziecko. A przecież to miejsce, w którym mamy się uczyć doświadczać. Doświadczać, to znaczy dochodzić do wyniku, poszukiwać rozwiązań, zbierać i badać. Dzięki temu rozwijają się w dziecku umiejętności, które będą jak znalazł w codziennym życiu, kiedy będzie musiało poszukać odpowiedzi na podstawowe pytania.

By osiągnąć sukces, należy w pierwszej kolejności zadbać o rozwój siły i odporności psychicznej. Powinniśmy zastanowić się jakie umiejętności pozwolą naszym dzieciom rozwijać swoje talenty. Najważniejszym elementem decydującym o sukcesie są: atmosfera oraz pozytywna komunikacja.

Tradycyjna psychologia nie zdała egzaminu. Szukaliśmy w dzieciach deficytów, nazwaliśmy je (ADHD, dysleksja, itp.), przykleiliśmy dziecku etykietę i tym samym powiedzieliśmy: „Nie nauczysz się”. I okazuje się, że to był największy błąd wychowawczy jaki można było popełnić, bo dziś borykamy się z problemem, jaki zdiagnozowaliśmy. Jeśli człowiek wie, że czegoś nie da się zrobić, to po prostu tej umiejętności nie ćwiczy tak, jak mógłby to robić bez negatywnej wiedzy. A przecież znane jest stwierdzenie: Gdy ktoś mówi, że nie da się czegoś zrobić, zatrudnij kogoś, kto o tym nie wie i on to zrobi! Dajmy w związku z tym dziecku szansę, by mogło odnaleźć w sobie to, co jest jego pasją. Niech doświadcza od najmłodszych lat. Tylko w taki sposób może się dowiedzieć, co go najbardziej pasjonuje.

My, rodzice i nauczyciele, powinniśmy wspierać dzieci w tych działaniach. Mówić: „wspaniale to zrobiłeś.” Ważny jest element zainteresowania dziecka działaniem. Wzmacnianie go i jednocześnie uatrakcyjnianie kolejnych zabaw. To my powinniśmy pozwolić doświadczać mu zarówno tych pozytywnych sytuacji życiowych, jak i tych mniej przyjemnych, ale musi wiedzieć, że zawsze jesteśmy w stanie mu pomóc, mieć do nas zaufanie i czuć się bezpiecznie. Jeśli dziecko ma z czymś problemy, to właśnie takie role mu przydzielajmy. Będzie miało szansę doświadczania i osiągania sukcesów małymi krokami. Wówczas dziecko szybciej uwierzy w swoje możliwości.

Czas poświęcony dziecku na zabawę daje największy pozytywny skutek i determinuje jego życiowy sukces. Uwierz, że Twoje dziecko ma talent, a na pewno tak się stanie!

Opracowała: Małgorzata Micał, na podstawie artykułu Katarzyny Lotkowskiej pt.: „Czy moje dziecko ma talent?” -                     „Bliżej przedszkola”, nr 2.113.2011.